Thursday, July 16, 2009

A tribute to a friend...

kali ni nak bercerita about a friend i know since 1995.
kitorang kerje tempat berbeza, walaupun di daerah sama.
bertemu & berkenalan ketika menghadiri kursus.
since then, kami berkawan baik.
dari dia bujang, sehingga dia berkeluarga, kami kawan baik.
family dia pun aku kenal.

sebab kerje berbeza tempat, kadang2 je jumpe.
tapi bile jumpe, bergegau area tu dgn suare kami.
mungkin sebab both orang melaka yg agak mesra alam.
bila bertegur sapa... "bising".... hehehe.

kalau dia tahu aku kurang sihat, dia akan call.
pastu hantar food kat aku.
terharu, memang terharu.

bila aku dapat pindah ke melaka,
dia antara orang pertama yg aku call.
dia tumpang gembira & nasihat dia yg paling aku ingat...
"didik anak bangsa sehabis baik"

pagi tadik, bila aku cakap aku jatuh,
(sebab dia tanye kenapa aku MC)
dia pintas jalan aku,
(nasib baik aku sempat brake...hishhh)
and bermula la sesi bebelan seorang rakan baik.
(tadah telinga je la...huhuhu)

ye, sekarang kami sudah satu tempat kerje.
dia masih kawan baik aku.
masih tetap ambil berat tentang aku.
as a friend.
as a big brother.

kepada kawanku ini,
terima kasih.
hanya Allah yg mampu membalas segalanya.

1 comment:

Liz Duan said...

wow....i used to have a girl best friend back in high school..we were like kembar siam....but time passed by..we grew up...and fall apart...adela once in a while hi hi bye bye...distance is the major obstacle....